Einde van het schooljaar. Naast het zomergevoel, de kennismaking middagen, de afsluitende activiteiten, ook de tijd van het ๐—ฟ๐—ฎ๐—ฝ๐—ฝ๐—ผ๐—ฟ๐˜ย van dit schooljaar. ๐Ÿ“‘

Welke cijfers heb je gehaald?
Ben je over?
Hoe reageren je ouders?
Heb je jezelf kunnen bewijzen dit jaar? ๐Ÿฅด

Ik kan me herinneren dat ik vroeger op de basisschool een rapport kreeg in de vorm van tekst. Daarin verwerkt een beoordeling.
Toen ik zelf juf werd, schreef ik de rapporten altijd aan het kind zelf. En hoewel het niet โ€˜moestโ€™ schreef ik bij vrijwel elk vak wel iets. Ik voelde de noodzaak mijn beoordeling toe te lichten. Een leerpunt รฉn iets positiefs mee te geven. Ik voelde een enorme druk. Ik wilde alles goed verwoorden.

Maar gedurende de jaren werd het rapport echt anders beleefd. Kinderen gingen het met elkaar vergelijken. ๐Ÿ“ŠGingen bolletjes tellen. โ€œ๐ป๐‘œ๐‘’๐‘ฃ๐‘’๐‘’๐‘™ ๐‘”๐‘œ๐‘’๐‘‘๐‘—๐‘’๐‘  โ„Ž๐‘’๐‘ ๐‘—๐‘–๐‘—?โ€ Mijn hart brak dan en ik begon te bedenken hoe ik dit kon veranderen. Want ik zag ook kinderen ineenkrimpen. Ik voerde gesprekken met de hele klas.
–ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย Je hoeft je rapport niet te laten zien aan anderen.
–ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย Kijk naar je voortgang, niet naar het resultaat.
–ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย Kijk vooral naar het stukje โ€˜over jouโ€™, niet alleen naar een lager cijfer.
Ik weet niet of het zin hadโ€ฆ

Wat doen we elkaar toch allemaal aan?? ๐Ÿ˜ฐ
๐Ÿ‘ฉโ€๐Ÿซ Als leerkracht voelde ik enorme druk om het rapport zo positief mogelijk te maken, eventuele teleurstelling mooi te verpakken, maar wel eerlijk te blijven.
๐Ÿ‘ฉโ€๐ŸŽ“ Als kind voel je enorme stress of het wel โ€˜goed genoegโ€™ is. Ben je wel vooruit gegaan, zijn je ouders wel tevreden, krijg je wel je cadeau of beloning?
๐Ÿ‘จโ€๐Ÿ‘ฉโ€๐Ÿ‘ฆ Als ouder hoop je op het beste en wil je je kind in alles zien uitblinken. En daar moet de juf of meester alles aan doen. Okรฉ, er zijn ook realistische ouders, gelukkig!

Maar als je tegen een eekhoorn zegt dat hij moet zwemmen, zal hij zijn hele leven denken dat hij dom is. Zeg je tegen een vis dat hij in een boom moet klimmen zal hij je niet-begrijpend aankijken en zichzelf niet โ€˜goed genoegโ€™ vinden. ๐Ÿคทโ€โ™€๏ธ

Waarom verwachten we dan van kinderen dat ze ALLES goed kunnen?! Dan voelen zij zich dus ook niet goed genoeg, niet slim genoeg, of ronduit dom.

Hoe dan wel?
๐Ÿ’› Stimuleer talenten en kwaliteiten.
๐Ÿ’› Accepteer het als iets niet goed lukt.

Je moet mij ook niet op een voetbalveld zetten, geheid dat we verliezen. Scheikunde, ik snap er werkelijk niks van! ๐Ÿ˜… Is dat een schande? Nee!
Zijn er ook dingen die jij niet goed kunt? En zeg je dat ook weleens hardop tegen je kind? Het zal ze lucht geven.

Iedereen heeft zijn eigen talenten en kwaliteiten. Zullen we ons daar op focussen? Dat je lekker in je vel zit. Dat je tevreden bent met wie je bent. Je sociaal lekker ontwikkelt en dat je trots kunt zijn op jezelf. Met al je minpunten. Gewoon omdat die JOU maken. โœจ

En omdat ik nog nooit een eekhoorn heb zien winnen van een vis. ๐Ÿฟ๏ธ ๐ŸŸ

Wil jij wel aandacht voor jouw talenten en weer stralen? Neem contact met me op!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *