Het is januari, de klas maakt de eindtoets. Zo ook voor *Sem* Hij heeft een VMBO-T als definitief advies gekregen, maar zijn ouders hadden hoger verwacht/gewild. Havo moest toch zeker mogelijk zijn. Hij voelde een enorme druk deze ochtenden om te presteren.🥴
Tijdens deze twee ochtenden heeft Sem het zwaar. Ik kan achter de schermen meekijken en zie dat hij regelmatig erg lang doet over een vraag. Zijn onzekerheid groeit met het kwartier. Dus ik geef hem wat extra aandacht door middel van een knipoog, een ‘je kunt het’ beweging en tijdens een rondje blijf ik iets langer bij hem staan. In de pauzes vraag ik hoe het gaat, stel hem gerust. Maar zijn tempo ligt echt te laag. Het lukt hem niet om binnen de tijd de toets af te krijgen. Omdat er geen tijdslimtiet aan deze toets hangt, mag hij uiteraard in de middag verder werken. Na 2 volle dagen in plaats van ochtenden, heeft Sem zijn toets nog steeds niet helemaal af. Zijn paniek neemt het nu over, want wat nu?! Huilen en hyperventilatie zijn het gevolg.💔We doen alles om hem rustig te krijgen, maar het lijkt niet te helpen. Ik ga een rondje met hem lopen en zeg dat we er samen voor gaan. Even uit de situatie. Daarna ga ik naast hem zitten en spreek ik hem nog wat moed in. Vraag voor vraag vinken we het af en binnen een half uur heeft hij het af. Een zichtbaar opgeluchte Sem verlaat een half uur na de rest van de klas ook de school.
En dan komen de uitslagen binnen. Sem heeft het super gedaan, hij zou zelfs naar de Havo kunnen met deze uitslag! Na intern overleg, gaan we opnieuw in gesprek met ouders en Sem. Tot onze grote verbazing begint Sem zelf het gesprek. “Juf, ik weet dat ik nu misschien naar de Havo zou kunnen, maar dit was maar een momentopname. Jij kent mij veel beter dus ik vertrouw jou. Ik wil gewoon naar het VMBO-T.” Wauw!💛Ik heb maar zelden een kind zelf zo duidelijk zien reflecteren op zijn kunnen. We waren het allemaal eens dat de stress erg hoog was geweest en dit wilde Sem niet 5 jaar lang. Ook ouders waren nu helemaal oké met het VMBO-T advies. Ze hadden gezien wat het hem kostte.
Soms zou je een niveau kunnen halen, maar ten koste van wat? Ik heb een broer en zus en we hadden alle drie op 1 punt na dezelfde score op onze eindtoets. Maar we hebben alle drie een ander vervolg gehad. Van mavo naar havo, naar havo, tot vwo met doubleren en herexamen. Ieder heeft zijn eigen pad, zijn eigen tempo. Zorg dat je dat pad bewandelt. 🛣️
Mocht je een kind hebben of kennen wat deze periode zijn uitslag krijgt en zich gaat inschrijven op een middelbare school, blijf dan alsjeblieft naar het kind kijken en niet naar de score op zich. Wat past er bij het kind? Hoe zit het met de vrije tijd? Kan het kind nog kind zijn of moet er continue gepresteerd worden. Bedenk wat dat met het kind en met het gezin zal doen. Luister naar je kind, het weet zelf vaak het beste wat het wil.
En Sem? Die heeft het onwijs naar zijn zin gehad op het VMBO-T! ✨